GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
59 resultaten gevonden
-
Kankeruitzaaiingen (Metastasen)
Wat zijn kankeruitzaaiingen? In het kort: Kankeruitzaaiingen (metastasen) zijn cellen die van een tumor in het ene orgaan zijn losgeraakt en vervolgens naar een ander orgaan zijn verspreid. De oorzaak van uitzaaiingen is niet helemaal bekend, maar heeft te maken met het DNA, de grootte en de groeiwijze van de tumor. Symptomen van een kankeruitzaaiing zijn sterk afhankelijk van het orgaan waar de kankercellen naar verspreid zijn. Bij behandeling van uitzaaiingen gebruiken artsen vaak een operatie, chemotherapie, immunotherapie of bestraling. Over kankeruitzaaiingen Kankercellen kunnen losraken van een tumor en via lymfe en/of bloed in het lichaam worden verspreid. Via lymfe en/of bloed kunnen de kankercellen in andere organen terechtkomen en daar uitgroeien tot tumoren. Dit wordt ook wel een uitzaaiing of metastase genoemd. Het is dus geen andere soort kanker, maar een verspreiding van de oorspronkelijke kankercellen naar een andere plaats in het lichaam. Een voorbeeld: als bij een patiënt met dikke darmkanker (later) ook een tumor in de lever is vastgesteld, gaat het niet om leverkanker maar om gelijksoortige darmcellen in de lever. Kanker is geen op zichzelf staande ziekte. Het is een verzamelnaam voor een groep aandoeningen waarbij lichaamscellen zich vermenigvuldigen en ongecontroleerd verspreiden. Kanker kan in elk deel van het lichaam voorkomen. Toch zijn er bepaalde voorkeurslokalisaties; plaatsen waar kanker vaker optreedt. Dit zijn voornamelijk plaatsen waar snelle celdeling plaatsvindt, bijvoorbeeld in de dunne darm. De ongecontroleerde celgroei wordt een kwaadaardige tumor genoemd. Een belangrijk kenmerk van een kwaadaardige tumor is de neiging van tumorcellen om zich te verspreiden door het lichaam. Via de bloedbaan of de lymfevaten kunnen de losgeraakte tumorcellen op een andere plaats in het lichaam een nieuwe kankerhaard veroorzaken. Dit wordt een uitzaaiing (metastase) genoemd. Verspreiding van kwaadaardige kankercellen die altijd los zijn geweest noem je geen uitzaaiing, maar verspreiding. Deze kankercellen bevinden zich niet in een orgaan, maar in het bloed, lymfestelsel of beenmerg. In veel gevallen ontdekken artsen de kanker pas aan de hand van deze uitzaaiingen. Vaak zijn het ook de uitzaaiingen die de prognose voor de toekomst bepalen.Lees verder -
Kannersyndroom (autisme, kernautisme)
Wat is kannersyndroom? In het kort: Bij kannersyndroom of autisme werken de hersenen anders dan bij andere mensen. Daardoor heeft een autist over het algemeen problemen bij sociale interactie, communicatie, gedrag en spel. Klassiek autisme is een autismespectrumstoornis (ASS). De precieze oorzaak van autisme is niet bekend. Erfelijkheid kan een rol spelen bij het ontstaan van autisme. Autisme is te herkennen aan veel verschillende symptomen. Enkele verschijnselen zijn: een beperkte woordenschat, veel staren en herhalende trekjes of bewegingen maken. Autisme is niet te genezen. Voorbeelden van behandelingen bij autisme zijn medicatie en psychotherapeutische hulp. Ken je iemand met autisme? Wees duidelijk in je communicatie en wees voorspelbaar. Over autisme Autisme is een ontwikkelingsstoornis die een neurobiologische oorzaak heeft. Hierdoor werken de hersenen bij autisme anders dan bij andere mensen. Autisme uit zich op verschillende wijzen, maar over het algemeen treden problemen op bij sociale interactie, communicatie, gedrag en spel. Volgens de officiële diagnose moeten de kenmerken van autisme vóór het derde levensjaar aanwezig zijn. Autisme is niet altijd even stabiel. Het gedrag kan veranderen en het autisme kan in ernst toenemen of juist afnemen. Autisme is niet te genezen. Niet alleen als kind, maar ook als volwassene kun je dus last hebben van autistische kenmerken. Klassiek autisme is één van de autismespectrumstoornissen (ASS). Andere autismespectrumstoornissen zijn onder andere: Syndroom van Asperger PDD-NOS Kannersyndroom of autisme wordt ook wel kernautisme genoemd. Klassiek autisme moet niet verward worden met gedragsproblemen die veroorzaakt worden door bijvoorbeeld ADHD of ADD.Lees verder -
Karbonkel (Karbunkel, negenoog)
Wat is karbonkel? Een karbonkel (ook wel karbunkel of negenoog genoemd) is een steenpuist die groter en ernstiger is dan een gewone steenpuist. Het kan ook gaan om een groepje steenpuisten die zo dicht bij elkaar zitten, dat ze samen één grote steenpuist vormen. Een karbonkel heeft meer dan één krater (huidopening) en is ernstiger dan een gewone steenpuist, omdat deze dieper doordringt in de huid. Hierdoor kan het onderliggende weefsel worden aangetast. Negenogen kunnen overal op de huid ontstaan waar haargroei is, maar vaak ontstaan ze in de nek. Karbonkels komen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Oorzaken Een karbonkel wordt veroorzaakt door een ontsteking van een haarzakje. Er ontstaat een met pus gevulde holte, ook wel abces genoemd. De ontsteking wordt meestal veroorzaakt door een bacterie (stafylokok). Wanneer je weerstand verlaagd is, ben je vatbaarder voor karbonkels. Ook bij oudere mensen en diabetespatiënten is de kans op het ontstaan van karbonkels groter. Het pus uit de karbonkel is erg besmettelijk, waardoor het nieuwe puisten kan veroorzaken. Symptomen Klachten van een karbonkel zijn: Grote (tot wel 10 centimeter), rode bult die warm aanvoelt en pijn doet als je hem aanraakt Je ziek voelen Vermoeidheid Koorts Behandeling Om een karbonkel te behandelen geeft een arts meestal een antibioticum. Ook kan de puist met een klein sneetje worden geopend om het ontstekingsvocht (pus) weg te laten lopen. Wat kun je zelf doen? Knijp een karbonkel vooral niet zelf uit. Dit kan ervoor zorgen dat het pus nog dieper in de huid binnendringt of zelfs in de bloedbaan of lymfe terechtkomt. Dan kan infectie van de interne organen ontstaan, wat zeer gevaarlijk is. Omdat een karbonkel zo besmettelijk is, moet je het goed schoon houden, zeker wanneer er pus uitkomt. Verwijder ook geen haartjes rondom het gebied van de karbonkel. Een goede hygiëne en weerstand helpen tegen het ontstaan van nieuwe karbonkels.Lees verder -
Kataplexie (Spierverslapping)
Wat is kataplexie? Bij kataplexie (spierverslapping) treedt bij helder bewustzijn een kortdurende en voorbijgaande verslapping op van de skeletspieren. Daardoor kan men deze spieren even niet meer gebruiken om te bewegen. Bij de meeste patiënten beperken aanvallen van kataplexie zich tot bepaalde spiergroepen. Dit noemen we ‘partiële aanvallen’. Een partiële aanval betreft hetzij de nek en/of het gezicht, hetzij de benen. Bij een aanval in de nek- en/of gelaatspieren valt het hoofd voorover en kan het spreken onmogelijk zijn. Een aanval in de beenspieren zorgt dat iemand als het ware door de knieën zakt. De duur van de aanvallen is meestal slechts enkele seconden tot minder dan 1 minuut. Kataplexie komt bijna uitsluitend voor bij narcolepsie, een chronische neurologische aandoening waarvan de oorzaak onbekend is. Een kataplectische aanval treedt in meer dan 90% van de gevallen op naar aanleiding van een heftige emotie. De meest uitlokkende factor is lachen maar ook woede of plots opschrikken kunnen een aanleiding zijn. Iemand kan plots opschrikken van een (hard) geluid of bijvoorbeeld een onverwachte ontmoeting. Ook inspanning tijdens het sporten kunnen een kataplectische aanval uitlokken.Lees verder